Noord-Hollandse aanpak stikstof

Mikhail Evgentevich zegt op 06 feb. 2021om 11:01:

Enkele gedachten over het stikstofprobleem:

In de moderne landbouw is stikstof alleen geen probleem. Het probleem is de omzet in de bodem, die wordt gebruikt in de moderne landbouw.
Moderne landbouw is ondenkbaar en onmogelijk zonder het gebruik van stikstofhoudende meststoffen. Daarom is het niet mogelijk om af te zien van het gebruik van stikstofhoudende stoffen die als mest op landbouwbodems worden toegepast. Daarom is de stikstofproblematiek een vertraagd probleem van de stikstofomzet, die voortdurend in de bodem wordt gebracht zodat de landbouw op een modern niveau kan functioneren. Conclusie: het "stikstofprobleem" wordt gereduceerd tot het probleem van de stikstofomzetting in de bodem.
Niettemin bestaat het stikstofprobleem. De belangrijkste reden waarom het probleem van de stikstofomzet in landbouwbodems een probleem wordt, is dat er een bewuste actie is van landbouwgrondgebruikers die voorbijgaan aan de kwestie van de stikstofomzet in de bodems die ze gebruiken. Dit is de reden waarom het stikstofprobleem ontstaat in relatie tot die bepaalde bodems die door hun gebruikers werden gebruikt, zonder rekening te houden met het probleem van de stikstofomzet daarin. En hier zijn er twee belangrijke benaderingen van het stikstofprobleem.
De eerste benadering is om niet te vertrouwen op de competentie en integriteit van gebruikers van landbouwgrond, die niet anders kunnen dan stikstofhoudende meststoffen gebruiken. Bij deze aanpak is er een quotasysteem voor het gebruik van op stikstof gebaseerde stoffen die op de bodem worden aangebracht. Ook is er in het kader van deze aanpak controle over het stikstofgehalte in landbouwproducten, dat wordt verkregen met quota voor het gebruik van stikstof hiervoor. Ik zou deze benadering noemen - stikstof insluiting aanpak. Deze aanpak lost in principe het stikstofprobleem niet op: deze aanpak is bedoeld om te voorkomen dat dit probleem een ​​catastrofe wordt in een agrarisch bedrijf met stikstofquota.
Een andere mogelijke benadering van het omgaan met stikstof in landbouwbodems zou kunnen zijn om de volgende stap te zetten in het reguleren van stikstofgebruik en om landgebruikers te bevrijden van onderhandelingen met hun eigen geweten over het gebruik van stikstof. Dat wil zeggen, alleen maatregelen om landgebruikers te helpen bij de circulatie van stikstof in de bodems die ze gebruiken, kunnen het stikstofprobleem fundamenteel oplossen. Ik heb het over een maatregel voor de verplichte regulering van de stikstofomzet in de bodems die in de landbouw worden gebruikt. Met andere woorden, ik heb het over de terugwinning (terugvordering ) van landbouwgrond, waardoor de stikstofomzet daarin verandert en daarmee het stikstofprobleem voor deze bodems radicaal wordt opgelost.

Mikhail Evgentevich zegt op 07 feb. 2021om 01:01:

Voor een lezer uit de Russische Federatie is dit artikel van groot belang. Dit artikel is erg interessant voor de lezer uit Rusland omdat je in deze publicatie de nationale benadering van de landbouw in Nederland kunt zien: en dit is zeer informatief voor een buitenlander die hierin niets weet van de nationale tradities van Nederland.
Dit artikel is interessant omdat het duidelijk laat zien dat de gebruikers van landbouwgrond in Nederland voortdurend onder toezicht staan ​​van de provincie waar de grond zich bevindt, zodat de provincie er vertrouwen in heeft dat deze gronden optimaal worden benut. Особое внимание уделяется тому, чтобы проблема азота не превратилась в катастрофу для конкретного землепользователя. В порядке внимания и в контексте внимания для каждого землепользователя существует система квот на азот. В этом особенность голландского национального подхода к землепользователям сельскохозяйственного назначения. И вот что мне интересно - как читателю из-за границы.
Ondanks het feit dat het bestaande systeem van stikstofquota het probleem met stikstof niet fundamenteel kan oplossen, stelt dit systeem ons in staat iets anders te bereiken: dit systeem laat toe om een ​​hoge mate van regulering van het gebruik door landgebruikers van de gronden die vallen onder hun jurisdictie. Dit is een heel, heel belangrijk resultaat in vergelijking met de mogelijkheid dat het stikstofprobleem uit de hand loopt.
Deze hoge aandacht voor landgebruikers zorgt ervoor dat de gronden met een hoge mate van efficiëntie worden gebruikt, zij het met het aanhoudende risico dat de stikstofproblematiek kan verergeren. Niemand kan alles in één keer bereiken: daarom is de landelijke aanpak van Nederland gericht op het bereiken van een hoge mate van doelmatigheid in het gebruik van de gronden die landgebruikers al hebben. Dit is de eigenaardigheid van de Nederlandse nationale benadering van het gebruik van landbouwgrond.

Mikhail Evgentevich zegt op 07 feb. 2021om 20:06:

Een ander zeer belangrijk kenmerk van dergelijke publicaties, dat precies laat zien hoe landelijk in deze publicaties omgaat, is dat deze publicaties een uitnodiging zijn tot in ieder geval een discussie over een probleem dat er onder landbouwgrondgebruikers in Nederland bestaat. In aanwezigheid van dit soort uitnodigingen, die aan de lezer zijn gericht, zijn dergelijke publicaties fundamenteel anders dan wat in het Russisch en voor de Russische lezer kan worden geschreven en gepubliceerd. Dat wil zeggen, de kans en de mogelijkheid dat een publicatie met vergelijkbare inhoud als deze in het Russisch zal worden gepubliceerd en dat voor een Russisch sprekende lezer heel, heel klein is. Daarom is het voor een lezer uit Rusland zo interessant: een lezer uit Rusland moet daarover in het Nederlands (en over Nederland) lezen en daarover kan hij niet in het Russisch lezen en over Rusland omdat hij niets te lezen heeft.
Het verschil tussen Rusland en Nederland is dat het vanwege een aantal redenen en historische omstandigheden die kenmerkend zijn voor Rusland, voor de Russische media onmogelijk is dergelijke publicaties als deze te publiceren. Daarom moet een lezer die Russisch spreekt publicaties gebruiken die in het Nederlands (en over Nederland) zijn geschreven, maar in wezen betrekking hebben op hetzelfde probleem dat in Rusland bestaat, maar waarover in Rusland niet kan worden gediscussieerd. Dit alles lijkt misschien heel vreemd en zelfs ongelooflijk, maar alleen voor iemand uit Nederland die niet bekend is met de eigenaardigheden van Rusland, waarover het niet is geschreven in publicaties die in Rusland worden gepubliceerd en voor een Russisch sprekende lezer. In Rusland weten ze hoe ze moeten zwijgen over waar ze in Rusland niet over willen praten.
Daarom kunnen dergelijke publicaties de interesse wekken van een lezer uit Rusland. En die interesse is niet zo gek, maar alleen als je weet wat de verschillen zijn tussen Rusland en Nederland in de nationale aanpak van zo'n probleem als het probleem van de landbouwgrondgebruikers.

Daarom vind ik het belangrijk en noodzakelijk dat ik mijn dank en dank uit aan al diegenen die deze publicatie mogelijk hebben gemaakt - dat wil zeggen aan al diegenen die door hun inspanningen en hun inspanningen deze uitnodiging hebben gedaan om dit probleem te bespreken. En ik zou mijn dank willen betuigen, niet als activist in het kader van mijn maatschappelijke positie, maar gewoon als een dankbare lezer die graag zijn lezersreactie wil geven op het resultaat van het werk van een groep auteurs.

U dient in te loggen om te kunnen reageren.