“We worden omringd door mensen die ons accepteren”
De provincie Noord-Holland vaart voor de derde keer mee tijdens de botenparade van Pride Amsterdam. Het thema van de provincieboot is 'Matching Pieces'. Inwoners uit de lgbtqia+-gemeenschap konden zich samen opgeven met iemand die zij een echte verbinder vinden. 4 duo's vertellen over hun betekenisvolle match en wat Pride voor hen betekent. Deze keer: Celine Delling en Felicia van der Werf.
Felicia van der Werf en Celine Delling
Koningsdag 2021. Terwijl half Nederland in het oranje is gehuld, reist de dan 18-jarige Celine Delling in een heel andere outfit van haarwoonplaats Enkhuizen naar Purmerend. Ze heeft afgesproken om in een park een dagje te ‘cosplayen’ en zich voor de gelegenheid verkleed als een personage uit een Japanse animefilm. Ook Felicia van der Werf is die dag op weg naar het park. Zij en Celine zagen elkaar voor het eerst op een cosplay-conventie. Het bleek liefde op het eerste gezicht. Celine: “We gingen met elkaar op de foto en wisselden contactgegevens uit. We liketen elkaars posts op Instagram en spraken af om elkaar in Purmerend te ontmoeten. Een paar weken later waren we een stel.”
Celine en Felicia wonen inmiddels al 1,5 jaar samen in Purmerend. Over ruim een halfjaar reizen ze voor het eerst naar Japan, de bakermat van anime. Felicia: “We zijn gewoon stelletje nerds. Bovendien doen veel lgbtqia+-mensen aan cosplay, anime en gamen. We worden omringd door mensen die ons accepteren. Kijk naar mij: ik ben lang en heb best een zware stem. Maar als ik in vrouwenkleding naar een cosplay-event ga, kijkt niemand me vreemd aan.”
Het koppel is vanaf het prille begin onafscheidelijk en helpt elkaar door moeilijke momenten. “Op school zat ik enorm met mezelf in de knoop”, vertelt Celine. “Ik werd gepest, had geen vrienden en was depressief. Dat kwam deels door mijn autisme. Ik dacht dat ik blij was met mijn leven, deed leuke dingen. Maar toch voelde ik me niet goed. Op een gegeven moment kwam ik zelfs terecht bij de crisisdienst, omdat ik een gevaar was voor mezelf. Felicia ging met me mee. Ze heeft me nooit in de steek gelaten, ook als ik misschien niet de leukste persoon was. Felicia heeft net als ik autisme en vindt het soms moeilijk om over gevoelens te praten, maar dat geeft niet: haar aanwezigheid is voor mij voldoende.”
Op haar beurt steunt Celine haar vriendin in haar transitie van man naar vrouw. “Op onze eerste afspraak droeg Felicia een rokje en ze ging al als meisje naar cosplay-bijeenkomsten. Voor mij maakt het niet uit of iemand een jongen of meisje is. Ik vind haar gewoon superleuk. Bovendien kunnen we elkaars kleren stelen.”
In tegenstelling tot spraakwaterval Celine is Felicia een binnenvetter. Daarom twijfelde ze lang over haar transitie. “Ik dacht: ‘het gaat wel weer over’. Toen ik me in het ziekenhuis aanmeldde en hoorde dat er een wachtrij was van 3 jaar, dacht ik in eerste instantie: ‘laat maar’. Vervolgens werd ik gebeld door het Radboudumc in Nijmegen en kon ik daar terecht. Eind dit jaar staat mijn eerste operatie gepland. Sinds ik een relatie heb met Celine, heb ik nooit meer het gevoel dat ik mezelf niet kan zijn. Ook op werk en van mijn familie krijg ik veel steun. Zelfs opa en oma zijn trots en accepteren mij zoals ik ben. Superlief!”
Voor zowel Celine als Felicia betekent Pride vooral: acceptatie. Celine: “Bij Pride word je gezien als wie je bent. Daar maakt het niet uit hoe je eruitziet. Onze outfits voor de boot zijn inmiddels besteld: gouden topje en rok en visnetpanty. Ja, we zijn echt elkaars ‘matching piece’.”
